TrackJack ging om tafel met Michel Jochems, manager bij de stichting Keurmerk Ritregistratiesystemen. Dichterbij de materie kom je niet.
In een woud van aanbieders van GPS-systemen die allemaal beweren nog beter te zijn dan alle andere konden de consumenten door de bomen het bos niet meer zien. Om hier verandering in te brengen nam de Vereniging Zakelijke Rijders, de BVLR en de RAI Vereniging het initiatief om het keurmerk ritregistratiesystemen te ontwikkelen. Maar waarom moet een consument nou kiezen voor zo’n keurmerk systeem en wat gebeurt er allemaal achter de schermen?
MICHA: Leuk dat ik bij jullie op kantoor ook aan mag schuiven en dat je de tijd hebt genomen om, nou ja, om even mee te praten vandaag. We beginnen eigenlijk iedere aflevering met een drietal vragen om een klein beetje te weten, te weten wie je bent en, nou ja, vooral ook wat je in het verleden hebt gedaan. Wat ik wel graag wil weten van je wat je eerste auto was, wat je inmiddels zelf rijdt en wat je eigenlijk ooit nog zou willen rijden?
MICHEL: Ja, mijn eerste auto was een Fiat Panda, nog echt zo’n oud model. Ik had hem ook al voordat ik mijn rijbewijs, voordat ik mijn rijbewijs had, want ik wist hem ergens op de kop te kunnen tikken voor een mooie, voor een mooie prijs. En het staat me nog goed bij, die auto die had een, het dashboard van die auto die, dat bestond uit een soort van hangmatje. En ik denk dat mensen die nog een Fiat Panda van vroeger kennen en die weten dat wel. En dat hangmatje, dan had je, kon je daar, nou ja, een luidsprekerboxje kon je daar nog tussen plaatsen, maar meer was er ook niet echt mogelijk, want, ja, uit meer bestond dat dashboard niet. Dus dat zal ik, het is altijd mooi om over je eerste auto na te denken, dat zal ik niet zo snel vergeten.
MICHA: Mooi. Een hangmatje, ik ga dat toch eens opzoeken, want ik heb daar niet echt een beeld bij, moet ik je, moet ik je bekennen. Wat is het inmiddels geworden, want niet die nieuwe Panda, denk ik?
MICHEL: Nee, dat klopt. Dat klopt. Ik rij inmiddels elektrisch: een Hyundai Kona.
MICHA: Mooi.
MICHEL: En dat doe ik met name, omdat ik het überhaupt, het hele elektrische verhaal ontzettend interessant vind. En, nou ja, als je in deze business bezig bent dan wil je dat ook gewoon zelf ervaren om daar ook echt zelf over mee te kunnen praten.
MICHA: Ja. Mooi.
MICHEL: Absoluut.
MICHA: En wat staat er nog op de verlanglijst?
MICHEL: Ja. Ja, goed ik zei net al: ik ben ooi met een Fiat Panda begonnen. Ik dacht altijd van: ik ga langzaam in die Italiaanse merken, ga ik opbouwen, dus dan start ik met een Fiat, dan ga ik naar een Alfa, dan een Lancia of net andersom om uiteindelijk te eindigen op een Maserati.
MICHA: Kijk.
MICHEL: Nou, dat, die treden die heb ik niet genomen. Ik heb nog wel later een Fiat Punto gehad, maar de Alfa is er niet meer gekomen. Nou, met name door werkgevers uit het verleden ben ik, ben ik van het rijtje afgestapt. Maar die Maserati, die zit nog wel echt, echt wel echt in mijn achterhoofd.
MICHA: Oké.
MICHEL: Dat maakt me eigenlijk nog niet eens uit welke, want ik vind ze gewoon allemaal harstikke mooi.
MICHA: Ja, terecht. Het is mooi, mooi speelgoed. We nemen een stapje. Het werd al genoemd in de introductie: het keurmerk ritregistratiesystemen, waar we het natuurlijk vandaag over hebben. Bedoeld eigenlijk om orde in de chaos te scheppen. Zou je iets willen vertellen over de stichting en hoe jij daarin bent beland?
MICHEL: Jazeker. Nou, de keurmerk ritregistratiesystemen, dat is zoals wij dat noemen de enige onafhankelijke branchestandaard voor ritregistratiesystemen, die een 100 procent sluitende rittenadministratie garandeert. En, nou dat is een, is een stichting, we zijn in 2013 zijn we opgericht in samenwerking met de Belastingdienst. En die samenwerking met de Belastingdienst, die is, is gericht op zoals we dat noemen horizontaal toezicht. En feitelijk komt dat erop neer dat er een stukje van het toezicht vanuit de Belastingdienst verlegd is naar de markt en dan in dit geval naar de stichting.
MICHA: Juist.
MICHEL: Wat er weer voor zorgt dat op het moment dat wij toezicht houden er vervolgens in de controle door de Belastingdienst minder werk verricht hoeft te worden. Dus dat is een hele mooie samenwerking tussen de markt en de Belastingdienst in dit geval.
MICHA: Ja.
MICHEL: Ja, en nou ja goed, dan moet je daar wel afspraken over maken natuurlijk. Dat is in ons geval, is dat in de vorm van een normenkader. Dat normenkader dat is door de Belastingdienst ontwikkeld en wij moeten ervoor zorgen dat wij met ons keurmerk daaraan voldoen. Nou, de deelnemers die de keurmerkhouders, dus die keurmerkhouder willen worden, die nou die vullen een self-assessment in, zoals we dat noemen. Dat self-assessment bestaat uit 103 items en aan de hand van dat self-assessment zal onze externe auditor, Mazars is dat, die zal een toetsing doen bij de betreffende leverancier om te kijken of inderdaad die leverancier met zijn product voldoet aan het, aan het keurmerk.
MICHA: Juist.
MICHEL: En als dat het geval is dan, ja, wordt het keurmerk verkregen.
MICHA: Ja, en dan mag je dus de logo’s voeren, het product verkopen als zijnde het product dat voldoet aan de eisen van het keurmerk?
MICHEL: Dat klopt. Het keurmerk wordt afgegeven op een product, dus niet op een leverancier. En op het moment dat je dus dat keurmerk verkrijgt dan kun je dus ook communiceren dat je dat keurmerk hebt. Eens in de 3 jaar wordt er een her-audit wordt er uitgevoerd en in de tussenliggende jaren wordt er gevraagd naar de eventuele wijzigingen die hebben plaatsgevonden. Want logischerwijze op een, op het moment dat een product substantieel verandert dan zal er ook opnieuw naar gekeken moeten worden. In de huidige tijd zie je eigenlijk wel met software updates dat er bijna elke dag wel iets gebeurt. Nou, kleine software updates is geen enkel probleem, maar als er echt substantiële wijzigingen zijn dan zullen we daar opnieuw naar moeten kijken.
MICHA: Ja. Mooi. Ja, die audit die kennen we wel inderdaad, dat komt periodiek voorbij.
MICHEL: Precies. Precies.
MICHA: Nog even over jouw rol binnen, ja, binnen de stichting. Ja, hoe ziet dat er, hoe ziet dat eruit?
MICHEL: Ja. Nou, het is een stichting, dat houdt in dat we werken aan de hand van met een secretariaat en met een bestuur. Ik ben dan zelf de manager van het secretariaat en eigenlijk komt dat erop neer dat ik verantwoordelijk ben van de, ja, het dagelijkse reilen en zeilen van de stichting. Dat doe ik samen met een collega. En wij leggen verantwoording af aan ons bestuur.
MICHA: Het keurmerk mag je als leverancier van GPS-systemen niet zomaar voeren: je moet natuurlijk voldoen aan dat normenkader dat je al noemde, maar misschien nog andere eisen. Waar moet je dan nog aan denken?
MICHEL: Ja, dat klopt. Wij kijken bij een product eigenlijk naar een aantal onderdelen van dat product en dat begint al bij de hardware en bij de registratie van de data. Nou, die data die gaat vervolgens, komt die op een server, een database. Er wordt gewerkt met applicaties, hè, je ziet steeds meer ook mobiele applicaties die je leveranciers gebruiken om het voor, ja, voor berijders, voor klanten makkelijker te maken om met het systeem te werken. En tegelijkertijd is vaak ook nog een webinterface, waar je ook mogelijkheden hebt om dingen aan te passen. Dus dat onderdeel hebben we erbij.
En uiteindelijk gaat het ook om die rapportage, want een kenmerk van een ritregistratiesysteem voorzien van het keurmerk, is dat er een uniforme rapportage uitkomt. Wij noemen dat de XAR Auditfile Ritregistratiesystemen. En die file is bij iedere, eigenlijke iedere leverancier die een keurmerksysteem heeft, is die file exact hetzelfde en dat maakt het dus ook mogelijk voor de Belastingdienst om die file op een hele eenvoudige manier te lezen en, ja, te controleren.
MICHA: Ja, en die file, die is waarschijnlijk dusdanig beveiligd dat je daar als bestuurder ook niet in kunt rommelen?
MICHEL: Ja, dat klopt. Sowieso is het zo dat elke wijziging op de data, die geregistreerd wordt vanuit het kastje in het voertuig, die wijziging die wordt, die wordt geregistreerd, maar die komt ook terug in die file. Dus op het moment dat je bijvoorbeeld een rit wijzigt van zakelijk naar privé dan zie je dat die, dat die wijziging heeft plaatsgevonden, maar je ziet niet alleen dat die wijziging heeft plaatsgevonden, je kunt ook zien wanneer dat gebeurd is en door wie. Dus dat maakt het heel eenvoudig mogelijk om te zien of daar, ja, gekke dingen in gebeuren.
Ik had er al eerder eventjes over: we hebben het over een 100 procent sluitende rittenadministratie, nou, dat betekent dat de Belastingdienst van die sluitendheid al uitgaat, maar dan heb je nog steeds wel de keuzes van een privé of een zakelijke rit. Kijk, en het kan natuurlijke hartstikke goed zo zijn dat iemand in het weekend een zakelijke rit maakt, maar het zou ook natuurlijk best zo kunnen zijn dat iemand per ongeluk die rit als zakelijk heeft geclassificeerd wat eigenlijk een privé rit zou moeten zijn. Nou, dat zijn nou net die zaken waar de Belastingdienst dan af en toe even naar kijkt.
MICHA: Ja.
MICHEL: En daar eventueel een vraag over stelt.
MICHA: Ja. Oké. Duidelijk verhaal. Als we kijken naar de actualiteit, want we hebben een hele hoop dingen gehoord eigenlijk in de afgelopen jaren: betalen naar verbruik, pilot variabele bijtelling, rekeningrijden, die komt volgens mij al, staat volgens mij al 10 jaar op de agenda, ja, hoe zit het nou? Wat, heb je enig idee wat de waarheid wordt?
MICHEL: Nou, wat de waarheid wordt dat is natuurlijk een lastige. We zien natuurlijk wel een aantal ontwikkelingen, hè. Neem bijvoorbeeld het coalitieakkoord wat onlangs naar voren gekomen is, waarin gesproken wordt over betalen naar gebruik vanaf 2030, waarschijnlijk als een alternatief voor rekeningrijden, of voor de wegenbelasting, moet ik zeggen. Kijk, in zijn algemeenheid: rekeningrijden is een beladen onderwerp, simpelweg omdat mensen niet gecontroleerd willen worden, maar dat heeft denk ik ook even los van het feit dat je, dat je het als mens primair niet prettig vindt om gecontroleerd te worden, heeft het ook te maken met een stukje vertrouwen, denk ik. En op het moment dat je een vorm van betalen naar gebruik, hè, wat een soort van rekeningrijden is, het zijn eigenlijk allemaal grote benamingen voor, nou, voor veel van hetzelfde, ja, als je duidelijk inzicht geeft in hoe er wordt omgegaan met je data en daar ook, nou ja, duidelijkheid, transparantie, dat zorgt in basis vervolgens ook voor vertrouwen, dan creëer je ook meer begrip en ook meer acceptatie. En ik denk dat dat heel belangrijk is.
Ja, als je het dan vervolgens hebt over vormen daarvan, ja, ik denk dat zaken als tolpoorten en dergelijke waar nog weleens over gesproken wordt, dat is echt niet meer nodig, hè? We hebben het dan over infrastructuur. Als we nu kijken naar wat voertuigtelematica-systemen kunnen doen ofwel systemen die al af fabriek in auto’s zitten ofwel systemen die achteraf ingebouwd worden, die vaak rechtstreeks op het motormanagementsysteem van de auto gekoppeld kunnen worden, dan is er zoveel mogelijk en dan, ja, dan moet je je echt afvragen of je nog wel in de infrastructuur in het land aanpassing wilt doen, terwijl je met, ja, die voertuig-telematicasystemen, hè, en dan hebben we het al snel over zaken als Smart Mobility.
Je kan daar zoveel mee doen, dat biedt mogelijkheden en als we dan weer eventjes kijken naar bijvoorbeeld betalen naar gebruik, ja, dan hebben we denk ik ook wel de afgelopen 2 jaar met de pilot variabele bijtelling, die wij uitgevoerd hebben in samenwerking met Vereniging Zakelijke Rijders, hebben we kunnen laten zien dat er ontzettend veel mogelijk is en dat het ook echt werkt en dat je iemand kan, nou, kan laten afrekenen op basis van daadwerkelijk gebruik in plaats van dat iemand op een bepaalde plek op een bepaald tijdstip is.
MICHA: Ja, maar dan wordt natuurlijk ook de toepassing logischer, want je wil, hè, want je wil misschien niet worden gecontroleerd, maar je wil wel minder betalen, dus…
MICHEL: Ja, dat klopt. Hè, neem bijvoorbeeld dus die bijtelling, het is natuurlijk als je er gewoon over nadenkt, is het best gek dat je afhankelijk van het voertuig en de netto catalogusprijs en bijtellingspercentage wat op het voertuig van toepassing is in combinatie met in welke loonheffing-schaal je zit, dat een bepaald vast bedrag per maand betaalt voor het gebruik van die voertuig voor privédoeleinden, terwijl je eigenlijk op dat moment nog geen kilometer gereden hebt privé met die auto. En dat dan vervolgens jijzelf 100 kilometer in een maand privé rijdt, terwijl jouw buurman er 600 rijdt, maar als jullie allebei dezelfde auto hebben exact hetzelfde betalen.
MICHA: Ja.
MICHEL: Nou, dat kan anders, denken wij. Nou, en dat hebben wij met die, met die pilot hebben we dat, hebben we dat ook onderzocht. We hebben daar ook echt gekeken van: is er effect waar te nemen op het moment dat je nog niet betaald hebt voor het privégebruik van je zakelijke auto en dat je dus feitelijk nog dat geld in je broekzak hebt zitten, zodat je ook andere keuzes kan maken? Je zou bijvoorbeeld de fiets kunnen pakken, de kan de trein pakken, je kan de bus pakken, er zijn ontzettend veel mogelijkheden om je, ja, om je reis, om je reis af te leggen naar de bestemming waar je naartoe wil.
MICHA: Ja, en dat is ook dus de rol eigenlijk die de stichting neemt, dus het gaat natuurlijk veel meer dan puur die sticker die die deelnemers krijgen, maar natuurlijk ook een, ja, een soort schets eigenlijk, het veld te verkennen en kijken waar, ja, waar het naartoe gaat.
MICHEL: Ja, dat klopt. Met ons keurmerk en met de ervaring die wij de afgelopen jaren hebben opgedaan, maar ook zeker met onze deelnemers die echt wel een heel belangrijk deel van de automotive op dit onderwerp vertegenwoordigen, kunnen wij ontzettend veel op dit onderwerp en hebben wij gewoon een infrastructuur op ingericht met ritregistratiesystemen, met het registreren van ritten, 100 procent sluitend en ook nog eens geüniformeerde data die daar dan vervolgens uit komt op basis waarvan je volgens mij prima betalen naar gebruik kan inrichten.
MICHA: Mooi. Is dat dan ook de toekomst van de stichting of zit er meer in wat jullie willen bereiken?
MICHEL: Voorheen is het, was het zo dat ritregistratie, dat was hè, dat was echt een heel specifiek product. En wat je tegenwoordig ziet, is dat ritregistratie een toepassing is binnen het veld van voertuigtelematica. Als je dan vervolgens kijkt naar ons keurmerk en waar wij op auditen, waar wij naar kijken, dan kijken wij natuurlijk naar die auditfile, naar die XAR-file, waarin al die ritten terug moeten komen, maar we kijken ook naar, ja, we kijken eigenlijk naar het hele proces vanaf die datageneratie tot aan die data in die file komt.
En dan maakt het eigenlijk niet zo heel veel meer uit of het nou om ritregistratie gaat of om een ander soort toepassing; wij beoordelen het hele proces met alle componenten die daar, die daarin naar voren komen. Dus, ja, wij richten ons op, ons op ritregistratie maar wij zien ook wel een, wij zien de toekomst ook echt wel richting voertuigtelematica- systemen in de breedte waarbij de toepassing misschien, ja, veel breder kan of aanvullend kan zijn.
MICHA: Ja. Mooi.
MICHEL: Dat klopt.
MICHA: Een vraag die er een beetje los van staat, we hebben het over die deelnemers, deelnemers krijgen dat keur, die moeten voldoen aan het normenkader, je hebt genoemd over hardware, over die audit. Hoe zit het met het onderscheidend vermogen van die deelnemers? Is er nog voldoende ruimte voor creativiteit als ze, als organisatie?
MICHEL: Ja, dat is een goede en terechte vraag. Het antwoord wat ik daarop kan geven is: ja. Waarom? De manier hoe je met een keurmerk omgaat, kan verschillen en wat wij doen en dat is een beetje technisch, maar wij werken aan de hand van de principle based methode en wat we daarmee feitelijk zeggen, is dat wij niet een partij opleggen om iets op een bepaalde manier te doen, maar wij vragen hoe een partij ervoor zorgt dat iets geborgd is.
Neem bijvoorbeeld als voorbeeld bewaartermijnen. Nou, de fiscale bewaartermijn is 7 jaar, dus dat houdt in dat een berijder zijn rittenadministratie 7 jaar moet bewaren. Als leverancier kun je dat op verschillende manieren doen: je kan ervoor zorgen dat je die 7 jaar beschikbaar houdt, direct in het systeem voor die berijder, dat is optie 1. Maar je kan ook zeggen van: ik houd de eerste 2 of 3 jaar in het systeem direct beschikbaar voor die berijder en ik zorg ervoor dat op het moment dat er een jaar, ja, we noemen dat een soort van afvalt in het systeem, dat de berijder een seintje krijgt van: he, let eventjes op: er valt een jaar, valt er uit het systeem, zorg ervoor dat je je data downloadt en dat je die data tot je neemt, zodat je netjes kan voldoen aan die 7 jaar.
MICHA: Ja.
MICHEL: Dus dat zijn twee manieren om aan het specifieke item te voldoen. En nou, dit is maar een voorbeeldje, maar als je dat met heel veel van dit soort items hebt, ja, dan kun je eigenlijk nog ontzettend veel, ja, verschillende, dan heb je nog steeds ontzettend veel verschillende keuzes in hoe je je product naar voren brengt.
MICHA: Ja, daar is genoeg bandbreedte om dat uit te vinden.
MICHEL: Ja, zeker. Ja. Ja, dat is het, hè? We vragen echt om, ja, de maatregelen om iets te borgen.
MICHA: Ja. Oké. Waar ik toch nog benieuwd ook naar ben en dat is even los van het keurmerk, maar gewoon jouw mening als expert in het, in het veld: wat is nou die toekomst van mobiliteit, ja, misschien de breedste zin van het woord?
MICHEL: Ja, nou ja, mobiliteit is ontzettend aan verandering onderhevig natuurlijk. Neem alleen al de auto zelf, hè, als je kijkt voorheen diesel, benzine en nu elektrisch, waterstof ook daar kunnen we eeuwige discussies over voeren wat de toekomst wordt, hè: elektrisch of waterstof? Kijk, mobiliteit zal blijven en wat je ziet, is dat we met zijn allen proberen om mobiliteit nog beter op elkaar aan te laten sluiten, zodat mensen meer de keuze krijgen om, ja, om verschillende vormen van vervoer aan elkaar aan te sluiten om van A naar B te komen.
En ik denk dat we daar, ja, dat dat de komende periode echt wel verder ontwikkeld wordt. Nou, we hebben te maken met, nou ik noemde het al even Smart Mobility en Connectivity natuurlijk, dus op het moment dat voertuigen nog meer weten te, ja, communiceren met de buitenwereld, ja, dan kun je daar ook ontzettend veel in door ontwikkelen, zowel tussen auto’s onderling als wel met zaken als stoplichten, hè, de voorbeelden heb je al als met hele infrastructuur, zodat we, ja, in die categorieën van autonoom rijden steeds weer een stapje verder opschuiven. En dat zal een combinatie zijn, want de infrastructuur heb je niet van vandaag op morgen veranderd.
En voertuigen, die, nou voertuigen hebben ook een economische levensduur en het is ook niet zo dat je morgen ineens een heel volledig wagenpark in Nederland vernieuwd hebt, dus dat zal stapje voor stapje moeten zijn. En ik denk dat we daar vanuit de verschillende disciplines, ja, vooral in moeten samenwerken met elkaar.
MICHA: Ja. Dus de toekomst is zelfrijdend, die stoplichten gaan aan, omdat ik daar aankom en iedereen, voertuigen praten met elkaar. Is dat wat je…
MICHEL: Ja. Ja. En eigenlijk gebeurt dat al, hè? Dus zowel de business als waar jij in zit als die we natuurlijk vanuit het keurmerk vertegenwoordigen, ja, dat is, volgens mij zitten we daar heel goed op dit moment.
MICHA: Ja. Nou ja, mooi. Dat is een mooi toekomstbeeld, denk ik. En ik wil ook eigenlijk met deze woorden eigenlijk gaan afronden of is er nog iets dat je wil benoemen, waar we het niet over hebben gehad?
MICHEL: Nou, ik wil vooral nog gewoon even benadrukken: de kwaliteit van een keurmerksysteem en maar ook hoe een leverancier, wat een leverancier allemaal doet om ook voor een keurmerk in aanmerking te komen. En daar wil ik jullie ook gewoon een compliment geven als TrackJack zijnde, want systemen die het keurmerk verkrijgen, die zijn gewoon ontzettend, die zitten ontzettend goed in elkaar en die zijn heel robuust, maar daar wordt ook hard aan gewerkt. Leveranciers moeten ook echt wel wat doen om voor dat keurmerk in aanmerking te komen. Nou, daar weten jullie alles van.
MICHA: Ja.
MICHEL: Dat is een compliment waard, want, nou, daarmee maken we toch, ja, een verschil in Nederland en zorgen we er ook weer voor dat we met ritregistratiesystemen mogelijk ook in de toekomst, als het gaat om betalen naar gebruik, ja, een belangrijke rol kunnen spelen.
MICHA: Ja. Mooi. Dat is een compliment dat ik vanuit TrackJack, maar eigenlijk ook vanuit alle andere deelnemers zal nemen. En inderdaad, dat kost, dat kost tijd en moeite, maar dat is het denk ik wel waard. Michel, ik wil je heel erg gaan bedanken eigenlijk voor je tijd, maar natuurlijk ook weer de inzichten in keurmerk, ja, waarom je er dus eigenlijk voor moet kiezen, wat je eraan hebt. Mochten er vragen zijn: hoe kunnen we jou of het keurmerk online vinden?
MICHEL: Ja, we hebben een website, dat is: www.skrrs.nl en daar, nou, daar vind je alles over het keurmerk, daar vind je ook contactformulier en anders ben ik uiteraard op LinkedIn beschikbaar via Michel Jochems.
MICHA: Duidelijk. Perfect. Nou, nogmaals bedankt dat je wilde aansluiten in jullie eigen huis voor deze, voor deze opname uiteraard. Zeker tot ziens. Bedankt ook voor het luisteren en hopelijk tot de volgende TrackJack Podcast.
Luistert u liever dan u leest?
Luistert u mee naar de TrackJack Podcast op Spotify of Apple Podcast. Of direct vanuit uw browser.
